Review
Bossa nova i samba osvojile su svijet još 50-ih, kada su zarazne melodije Antonija Carlosa Jobima i Joaoa Gilberta uvele u svjetsku glazbu novi fenomen, a simptomatičan je primjer pjesme Garota de Ipanema, koja je postala jednom od najobrađivanijih pjesama svih vremena.
Osnova bossa nove je samba, plesni idiom nastao u slumovima Ria de Janeira koji sjedinjuje zapadno-afričke ritmove i portugalske melodije. Stil koji je već u sebi duboko eklektičan inspirirao je potom glazbenike najrazličitijih provenijencija, posebno jazzere, na eksperimentiranje i miješenje s drugim idiomima. Obrade bossa nove i sambe kretale su se od pomalo kičaste ''koktel'' glazbe do sofisticiranih uradaka bliskih jazzu. Veliki revival bossa nove i sambe dogodio se sredinom 1990-ih kada su se u klubovima puštali dance remixevi latinoameričkih klasika, a to je bio tek početak otkrivanja ovih privlačnih melodija. Ova Putumayova kompilacija predstavlja niz modernih reinterpretacija bossa nove i sambe s prijelaza stoljeća (kompilacija je iz 2002.), a interesantno je da su neki od predstavljenih glazbenika djeca velikih zvijezda (Paolo Jobim, Jairzinho Oliveira, Moreno Veloso). Stilski pristup se kreće od tradicionalnističkog emuliranja zvuka 50-ih, do eksperimentiranja sa suvremenim instrumentima i elektronikom, dakako koliko to idiom može podnijeti.
Kompilaciju otvara Quarteto Jobim-Morelenbaum (čiji su osnivači Jobimov sin Paulo i unuk Daniel te bračni par Jacques i Paula Morelenbaum) s kompozicijom Eu e O Meu Amor/Lamento No Morro iz kultnog filma Crni Orfej, za kojeg su jednako kultni soundtrack sountrack napisali Jobim i Vinicius da Moraes. Već drugi broj predstavlja mali odmak od tradicije – grupa Da Lata, koja miješa brazilske melodije s ritmovima londonske klupske scene, a slijedi Jairzinho Oliveira (sin Jaira Rodriguesa, velike zvijezde bossa nove i sambe) s tipičnom sambom, ali u modernom aranžmanu, a salvadorska pjevačica Jussara Silveira markantnog vokala daje sofisticiranu obradu klasika Lá Vem a Baiana.
Posebna poslastica je broj Morena Velosa, sina Caetana Velosa: Morenov trio u sastavu gitara, električni bas, električni bubnjevi i perkusije izvodi karnevalsku ''party'' pjesmu Deusa do Amor na potpuno suprotan, lirični način, a prema kraju pjesme počinju sve više ubacivati neobične zvučne efekte i nekonvencionalne instrumente. Tu je i Jorge Aragão s originalnom kompozicijom Preto, Cor Preta, a radi se o kantautoru koji je aktivan još od 70ih i mada nikad nije bio zvijezda predstavljao je veliku inspiraciju za brazilsku mlađu generaciju, pogotovo zbog svog underground statusa.
Eliete Negreiros je još jedan ženski vokal kao stvoren za bossa novu, te odlično nosi melankoličnu melodiju Meu Mundo é Hoje. U melankoličnom ključu je i Admiração Paulinha Moske, nježna bossa nova u markantnom aranžmanu s mandolinom, instrumentom koji je bio popularan u početcima stila. Rosa Passos unosi dozu afričkog ritma, a Márcio Faraco izvodi Feitiço Da Vila, kompoziciju Noela Rose, jednog od pionira sambe koji je razvio jedan još mekši i melodičniji stil zvan samba -canção. Zadnja pjesma na albumu je Banho Cheiros, dopadljiva melodija karipskog prizvuka, u izvedbi Rite Ribeiro, popularne mlade brazilske pjevačice kristalnog glasa.
Kao ni većinu Putumayovih izdanja, ni ovaj album ne treba shvatiti kao neki ozbiljni presjek kretanja u suvremenoj sambi i bossa novi – istina da je svaka selekcija donekle subjektivna, no Putumayove kompilacije su sklopljene još arbitrarnije, često po principu predstavljanja glazbenika kojima je sam Putumayo inače izdavač. To ne znači da kompilacija nije ugodna za slušanje: dapače, sve pjesme su visoke umjetničke kvalitete, a neki glazbenici su prava otkrića.
Standardno kratka Putumayova tracklista od samo 11 pjesama ionako je premalo prostora za ambicioznu kompilaciju, tako da je jedina prava zamjerka to što je u potpunosti zaobiđen hrabriji eksperimentiralni pristup (najoriginalnija obrada je ona Morena Velosa), te su sve pjesme unutar šire postavljenog tradicionalističkog okvira.
Mirna Marić
/
« Bombardiranje New Yorka 
